'Ga ervan uit dat men iets nuttigs met je vermogen doet'
Wat als je met je nalatenschap wetenschappelijk talent kan steunen? Die vraag stellen de 15 Nederlandse universiteitsfondsen in de campagne Nalaten aan de wetenschap. En het antwoord kan makkelijk zijn, aldus alumnus Jan Joris Vereijken. ‘Het vermogen dat ik heb opgebouwd, kan ik niet los zien van mijn opleiding.’
Na een studie informatica werkte Jan Joris (54) 16 jaar bij een bank. Dat wilde hij niet tot z’n pensioen doen, en dus is hij tegenwoordig technisch directeur bij softwarebedrijf Crunchr. ‘Lekker terug naar mijn vak. We zijn nu bijna met zeventig man, hebben kantoren in Amsterdam, Londen en Boston.’
Wanneer begon je over je nalatenschap na te denken?
‘Ik ben getrouwd, we hebben geen kinderen en onze beider ouders zijn overleden. Wij zijn de volgende, denk je dan. En met onze voortschrijdende carrières en het overlijden van onze ouders was er aardig wat geld, dat gaan wij samen niet op krijgen. Onze vrienden hebben het ook niet nodig. We geven wel vaker aan goede doelen, bijvoorbeeld rondom katten, maar ook aan de geijkte clubs als Greenpeace en Amnesty International, of aan mensen in verre landen die in de misère zitten. Maar het leek mij geen goed idee om alles aan deze organisaties na te laten. Wie weet bestaat het dierenasiel na mijn dood niet meer. Mijn universiteit daarentegen bestaat al honderden jaren en zal ook na mijn dood nog wel bestaan.’
Is dat veel werk, nalaten aan een universiteitsfonds?
‘Nee, dat is heel makkelijk. Ik heb via de website een folder over nalaten aangevraagd. Daar stonden zaken in die bekend zijn als je iets van de fiscale wetgeving afweet, maar ook de optie om contact op te nemen als je naar de notaris gaat. Dat heb ik gedaan en dat leverde een heel leuk telefoongesprek op met de relatiemanager die persoonlijk contact met erflaters onderhoudt. Zij hielp me heel goed verder. Als je wilt, kun je een Fonds op Naam oprichten. Maar dat heb ik niet gedaan; laat uw linkerhand niet weten wat uw rechter doet. En ook om een andere reden: straks ís er helemaal geen katholiek weeskindje met één arm dat wil leren programmeren. Ofwel: hoe minder voorwaarden, hoe groter de kans dat mijn universiteit er iets mee kan. Dus ik heb laten vastleggen dat het fonds mijn nalatenschap naar eigen inzicht mag besteden. Volgens mij is de essentie van nalaten dat je ervan uitgaat dat men iets nuttigs met je vermogen doet.’
Waar hoop je dat het terechtkomt?
‘Ik hoop natuurlijk bij onderzoeken die ik ook interessant vind. Als dat een katholiek weesmeisje is met één arm die leert programmeren, prima. Maar als het bij nader inzien toch een Nepalees wordt die onderzoek doet naar Ivriet, dan is het ook goed. Overigens: ik moet niet te lang blijven leven, want dan heeft de universiteit er niks meer aan. Het gaat om serieus geld – we hebben in de goede tijd een huis in het centrum van Amsterdam gekocht – maar ik was wel van plan het op te maken. Ik moet dus geen honderd worden.’
Meer informatie?
Wilt u meteen meer weten over de mogelijkheden om aan het LUF na te laten? U kunt online onze brochure ‘Een gift voor de toekomst’ aanvragen. U kunt ook contact opnemen met senior relatiemanager Liesbeth van Biezen via 071 5276094 of e.van.biezen@luf.leidenuniv.nl
Dit interview verscheen in het magazine Wat als in het kader van de campagne 'Nalaten aan de Wetenschap' van de gezamenlijke Universiteitsfondsen van Nederland.